در این مقاله بخوانید
چه مواد و وسایلی برای ساخت ظروف رزینی لازم است؟ رزین چیست؟ تاریخ استفاده از رزین به چه زمانی برمی گردد؟ رزین گیاهی چگونه به دست می آید؟ رزین مصنوعی چیست؟ به جز ساخت ظروف رزینی، از رزین چه استفاده هایی می توان کرد؟ برای دریافت پاسخ این سوالات و دیگر سوال های ایجاد شده در ذهنتان با ما همراه باشید.
مقدمه
همانگونه که می دانید انواع مختلفی رزین وجود دارد که از آن ها استفاده های بسیاری می شود. رزین ها توسط تولیدکنندگان مختلفی تولید می شوند در نتیجه در کیفیت و قیمت با یکدیگر منفاوت هستند. از رزین در ساخت ظروف رزینی استفاده می‌شود. اما تنها ماده مورد نیاز برای ساخت این ظروف رزین نیست. لذا در ادامه به بررسی مواد مورد نیاز برای ساخت ظرف‌های رزینی می پردازیم.
رزین چیست؟
برای ساخت ظروف رزینی آشنایی با رزین لازم است با ما باشید تا با آن آشنا شوید. وقتی کسی می گوید رزین به چه چیزی فکر می کنید؟ تصاویری از مواد چسبنده و صمغ مانند شیره فورا به ذهن خطور می کند و اکثر مردم تمام این محصولات گیاهی را رزین می دانند. با این حال، همه این مایعات آبکی رزین نیستند.
هر ترکیب آلی طبیعی یا مصنوعی متشکل از یک ماده مایع غیر کریستالی یا چسبناک رزین نام دارد. رزین های طبیعی معمولاً مواد آلی قابل ذوب و قابل اشتعال هستند که شفاف یا نیمه شفاف هستند و به رنگ زرد تا قهوه‌ای هستند. رزین های گیاهی رزین هایی هستند که در آب محلول نیستند، هنگام قرار گرفتن در معرض هوا سفت می شود و همچنین در فرآیندهای اساسی گیاه نقشی ندارند و به طور کلی توسط گیاهان چوبی تولید می‌شوند.
رزین ها در سلول‌های رزین مخصوص در گیاهان تولید می‌شوند و همچنین زمانی که آسیبی به گیاه وارد می‌شود تولید خواهند شد. رزین‌ها را می‌توان از طریق پوست درخت، گل یک گیاه یا جوانه یک درختچه تولید کرد.
رزین های مصنوعی دسته بزرگی از محصولات مصنوعی را تشکیل می‌دهند و این رزین ها به راحتی از پلاستیک ها قابل تمایز نیستند. رزین ها می‌توانند انعطاف پذیر یا سخت و سفت باشند. قدیمی ترین رزین ها از گیاهان و حیوانات به دست می آمدند. امروزه اکثر رزین های طبیعی تا حد زیادی با رزین های مصنوعی مخلوط شده‌اند که می توان آن‌ها را به دو دسته عمده تقسیم کرد:
- رزین های ترموپلاستیک
- رزین های ترموست
تاریخچه رزین چیست؟
سازندگان کشتی هزاران سال است که از شکل مایع رزین استفاده می کنند. از آن برای ضد آب کردن طناب و برزنت استفاده می شد و برای مهر و موم کردن درزهای کشتی های چوبی به صورت قیر یا قیر درست می‌شد. امپراتوری بریتانیا از رزین برای نیروی دریایی خود استفاده می کرد که در اصل آن را از منطقه بالتیک خریداری می کرد.
با این حال، به دلیل فراوانی درختان کاج، مجبور شدند منبع جدیدی از رزین پیدا کنند، که مستعمرات آمریکا مقدار زیادی از آن را در اختیار داشتند. به دلیل تقاضا و استفاده از کاج برای رزین، اولین قانون حفاظت در آمریکا در ماساچوست به تصویب رسید که به مجوز برای بریدن یا کندن پوست درخت کاج نیاز داشت. با ناپدید شدن منابع رزین در امتداد سواحل شرقی، تولیدکنندگان به دنبال منابع رزین در جاهای دیگر آمریکا بودند.
پس از جنگ انقلابی، بریتانیا برای ذخایر رزین خود به بالتیک بازگشت، در حالی که ایالات متحده جدید رزین خود را برای سنگ و قیر ذخیره می کرد. در یک مقطع، جنوب ایالات متحده تامین کننده رزین جهان بود.
از آنجایی که جنگل های کاج جنوب ایالات متحده خسته شده بودند و جمع‌آوری رزین با ضربه زدن به درختان بسیار گران می‌شد، تولیدکنندگان شروع به استفاده از ابزارهای مکانیکی برای تصفیه محصولات جانبی چوب برای جمع‌آوری رزین کردند. کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان هنوز از روش‌های سنتی تا زمانی که منابع آن باقی است استفاده می کنند.
چه وسایل و موادی در ساخت ظروف رزینی استفاده می‌شود؟
برای ساخت ظروف رزینی به مواد و وسایلی نیاز داریم که بتوانیم به بهترین شکل این وسایل را بسازیم در ادامه به معرفی این مواد می پردازیم.
1. رزین و هاردنر: اولین وسیله در ساخت ظروف رزینی، رزین و هاردنر است. نسبت اختلاط این دو 2 با 1 است یعنی هر مقدار رزینی که استفاده می‌کنید نصف آن باید از هاردنر استفاده کنید.
2. رنگ: رنگ‌های مخصوص رزین مثل رنگ‌های خمیری، پودری و جوهری هستند. این رنگ‌ها در قرمز، سبز، آبی، زرد، مشکی، قهوه‌ای، طوسی و سفید، سرمه‌ای، فیروزه‌ای و… وجود دارند و جز رنگ‌های پرمصرف محسوب می‌شوند.
3. لیوان پلاستیکی: برای ریختن رزین یا رنگ و.. به لیوان یا پارچ‌های پلاستیکی نیاز داریم.
4. همزن: چوب بستنی یا هر وسیلهی دیگر
5. ترازوی دیجیتالی: برای ترکیب دقیق و اندازه گیری نسبت دقیق رزین و هاردنر
6. تهویه مناسب: مکانی که برای کار با رزین انتخاب می کنید حتما توجه داشته باشید که تهویه مناسبی داشته باشد.
7. قالب: رزین به پلاستیک و سیلیکون نمی چسبد برای ساخت ظروف رزینی و هر نوع وسیلهی دیگر می‌توانید از این جنس قالب‌ها استفاده کنید. همچنینی برای ساخت زیور آلات می توانید از قالب‌های برنجی استفاده کنید.
8. شاغول: برای تراز سطح کار
9. سمباده: بسته به نوع کار از سمباده کاغذی و زبر می توانید استفاده کنید.
10.دریل: بسته به نوع کار از دریل دستی و برقی می توانید استفاده کنید.
11. ماسک و دستکش پلاستیکی: از آنجایی که کار با رزین خطرناک است حتما از این دو وسیله استفاده کنید.
12. فندک اتمی: برای حباب گیری رزین
کاربردهای دیگر رزین
از رزین علاوه برای ساخت ظروف رزینی در صنایع و تجهیزات دیگر نیز استفاده می‌شود. به طور کلی محصولات رزین در بسیاری از اقلام روزمره اعم از رنگ، لاک و مصالح ساختمانی گرفته تا پلاستیک، جواهرات، هنر، مبلمان و دارو استفاده می‌شود. رزین حتی وارد عرصه پزشکی شده است. در گذشته بیشتر پرکردگی‌ها و تاج ای دندان از نقره یا طلا ساخته می‌شد.
پرکننده‌‌های رزین کامپوزیتی که رنگی متناسب با دندان‌های اطراف دارند، به‌عنوان جایگزینی جذاب برای فلز ساخته شده‌اند. همچنین برخی از داروهای حاوی رزین برای سندرم روده تحریک پذیر تجویز می‌شوند. رزین‌های اکریلیک را می‌توان با آب مخلوط کرد و در قالب‌های لاستیکی سیلیکونی ریخت تا مدل‌ها، مجسمه‌ها، گلدان‌ها و سایر اشیاء ساخت.
معرفی رزین اپوکسی
رزین‌های اپوکسی معمولا بالاترین کارایی را برای استفاده در کامپوزیت‌ها دارند و با طیف گسترده‌ای از خواص مختلف برای مصارف خاص از جمله لمینت دستی، تزریق رزین، پوشش، ریخته گری، انعطاف پذیری، تعمیر و کاربردهای دمای بالا در دسترس هستند. رزین های اپوکسی به دلیل عملکرد بالا، برای استفاده با تقویت کننده های با کارایی بالا مانند فیبر کربن و فیبر آرامید/کولار بسیار توصیه می شوند. تمام رزین‌های اپوکسی دارای محتوای VOC صفر هستند، تقریبا بی بو هستند و انقباض تقریبا صفر دارند.
جمع بندی
برخی از انواع رزین می توانند خواص چسبندگی و مکانیکی متغیری داشته باشند. رزین مصنوعی خواصی شبیه به رزین طبیعی دارد، اما از نظر شیمیایی متفاوت است. در این مقاله با وسایل و مواد مورد نیاز برای ساخت ظروف رزینی که مهم ترین آن رزین اپوکسی است و ویژگی های آن آشنا شدیم.
پیشنهاد می کنیم برای مطالعه بیشتر از مقالات رزین 118فایل دیدن فرمایید.
امید چیست؟ امید، آرزوی تحقق پیدا کردن چیزی است، ایمان، باور داشتن به این است که آن چیز تحقق پیدا خواهد کرد.
